Güney’in Sesi GAZETESİ – Yılbaşında açıklanan asgari ücretle birlikte vatandaşın geçim derdi katlanarak arttı. Kuru ekmeğin dahi 2 defa zamlandığı son 3 ayda, fabrika işçileri haklarını savunmak için çalıştıkları fabrika önlerinde eylemler gerçekleştirdi. İşçi hakları için eylemlerde ön sırada yer alan Birleşik Tekstil, Dokuma ve Deri İşçileri Sendikası (BİRTEK-SEN) Genel Başkanı Mehmet Türkmen, konuya ilişkin hazırladıkları raporu kamuoyuyla paylaştı.
Yapılan eylemlere ve işçilerin haklarına ilişkin açıklamalarda bulunan Türkmen, “Başpınar’da bir ay içinde yaşanan eylemler bir kez daha gösterdi ki, işçiler kendi göbeğini kendisi kesmeye mecbur” diyen Türkmen, “Eylemler, ücretlere yapılan zamların, temel tüketim ürünlerine gelen zamlar ve hayat pahalılığı karşısında yetersiz kalması sebebiyle ortaya çıktı. Tüketim mallarına gelen zamlar karşısında ücretlerin günden güne erimesinden kaynaklı harekete geçti ve giderek artan hayat pahalılığı, enflasyon, geçim derdi karşısında işçilerin mücadelesi sürecek” şeklinde konuştu.
35 FABRİKADA İŞÇİLER HAKLARINI ARADI
Genel Başkan Türkmen, toplam 35 fabrikada eylem gerçekleştirildiğini açıklayarak, “Gaziantep Başpınar Organize Sanayi Bölgesinde (OSB), ilki 2 Şubat’ta Zafer Tekstil’de, sonuncusu 9 Mart’ta Kevser Halı’da yaşanan, 31’i tekstil işkolunda olmak üzere, toplamda 35 fabrikada zam talebiyle direnişler yaşandı. Toplamda 13 bine yakın işçinin çalıştığı bu fabrikaların büyük çoğunluğunda işçilerin tamamı direnişlere katıldı ve direnişler sırasında bu fabrikalarda üretim tamamen durdu. Yaklaşık 40 güne yayılan bu işçi eylemleri, 1996’da 20 bin işçinin katılımıyla gerçekleşen ve bir ay süren Ünaldı dokuma işçileri direnişi ve 2012’de 6 fabrikada toplam 5 bin tekstil işçisinin katıldığı ve 10 gün süren Başpınar grevinden bu yana Antep’te yaşanan en büyük işçi eylemleri oldu” dedi.
SENDİKAL ÖRGÜTLÜLÜK YOKTU
Eylemlerin dağınık ve öncülükten yoksun olduğunu söyleyen Genel Başkan Türkmen, “İşçiler, eylem kararı alırken, iş durdurarak eyleme geçerken ya da eylem sırasında içlerinden temsilciler seçme, komiteler kurma, eylemin seyrine göre hareket etme ve ortak karar alma konusunda oldukça yetersiz kaldı. Eylemlerin ortak özelliklerinden bir diğeri de hiçbir fabrikada sendikal örgütlülüğün olmayışıydı. İş bırakan işçiler kendiliğinden eyleme çıktı, örgütsüzlük ve dağınıklığın yarattığı koşullarla hareket etti. Bunun başlıca sebeplerinden biri, başta tekstil işkolunda olmak üzere sendikal bürokrasinin işçiler arasında yarattığı güvensizlik ve işçilerin kurduğu birliğin sendikalar tarafından tahrip edilişi” ifadelerine yer verdi.
KALICI BİRLİK VE ÖRGÜTLENME ŞART
Genel Başkan Türkmen, eylemler neticesinde işten atılmaların da örgütlü mücadele ile son bulacağına dikkat çekerek, “İşçilerin birlik halinde, örgütlü şekilde hareket etme ihtiyacı kendini daha da yakıcı şekilde hissettirecek. Bugün taleplerin tam anlamıyla karşılanamaması, eylemlerin büyük çoğunluğunun ücretlerde kısmi iyileştirmelerle sonuçlanması, eylemlerin bir öncülükten yoksun oluşu ortaya koyuyor ki, işçilerin kendi fabrikalarından başlayarak birliklerini güçlendirmeleri, kalıcı bir birliğe ve örgütlülüğe sahip olmaları şart. Sadece insanca yaşamaya yetecek ücret açısından değil, kalıcı bir birlik ihtiyacı insanca çalışma koşulları, iş güvencesi ve kazanımlarının kalıcı olabilmesi açısından da hayati öneme sahip. Eylemlerin sonucunda yaşanan işten atmaların önüne geçmek için de birliğimizi korumaktan başka çaremiz yok” açıklamasında bulundu.
News
